ορκοληψία

η

η όρκιση σε δικαστή ή άλλης αρμόδιας αρχής νεοδιοριζόμενου δημόσιου λειτουργού κατά την ανάληψη τών καθηκόντων του μετά τη δημοσίευση τού διορισμού του.

[ΕΤΥΜΟΛ. < όρκος + -ληψία (< -λήπτης < λαμβάνω), πρβλ. αιμο-ληψία. Η λ. μαρτυρείται από το 1834 στους Ελληνικούς Κώδικες].